Βιώνοντας το HIV/AIDS στη φυλακή


Τα καθημερινά ζητήματα στη διαβίωση των οροθετικών κρατουμένων μέσα στις φυλακές, η κοινωνική ανισότητα που βιώνουν, καθώς και η περιορισμένη πρόσβαση ή ο αποκλεισμός τους από βασικά αγαθά και υπηρεσίες τέθηκαν στο επίκεντρο της μελέτης που παρουσίασε χθες το Κέντρο Ζωής, κατά τη διάρκεια ημερίδας με θέμα: «Χώροι κράτησης και HIV: Πρόληψη, θεραπεία, στήριξη».

Η γνωστή μη κυβερνητική οργάνωση για τη στήριξη ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS μπήκε την περίοδο Μαρτίου-Δεκεμβρίου 2016 σε σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας και σε χώρους διοικητικής κράτησης –συγκεκριμένα στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, στο Παράρτημα των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, στη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής, στις φυλακές Διαβατών και στην Αστυνομική Διεύθυνση Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης– προκειμένου να αφουγκραστεί και να καταγράψει τα προβλήματα και τις ανάγκες των οροθετικών κρατουμένων.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη μελέτη αυτή, ένα από τα σημαντικά ζητήματα που εντοπίζονται σε σχέση με τη διαβίωση των οροθετικών κρατουμένων είναι ο ελλιπής αριθμός του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού.

Ειδικότερα, την περίοδο της έρευνας, στο μόνιμο προσωπικό του Νοσοκομείου Κρατουμένων Κορυδαλλού υπήρχε μόνο ένας παθολόγος και η διοίκηση έκρινε επιτακτική την ανάγκη πρόσληψης τουλάχιστον ενός ακόμα, καθώς και μόνιμου οδοντιάτρου και ψυχιάτρου.

Στα Διαβατά δεν υπήρχε μόνιμο ιατρικό προσωπικό. Η φυλακή συνεργαζόταν με εξωτερικούς γιατρούς και οι κρατούμενοι μεταφέρονταν για εξετάσεις στο Κέντρο Υγείας Ν. Ιωνίας. Αλλά και στη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής υπήρχε μία μόνιμη γιατρός για όλους τους κρατουμένους.

Παράλληλα, σοβαρό ζήτημα αποτελεί και το γεγονός ότι οι οροθετικοί αποκλείονται από προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, πράγμα που ενισχύει το σε βάρος τους στίγμα, ενώ στα υπό μελέτη σωφρονιστικά καταστήματα δεν έχουν πρόσβαση σε θεραπευτικά προγράμματα υποκατάστασης και απεξάρτησης.

Τέλος, σε σχέση με το γεγονός ότι οι κρατούμενοι που διαγιγνώσκονται οροθετικοί μεταφέρονται στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού, το Κέντρο Ζωής επισημαίνει ότι τα άτομα με ΗIV, όταν λαμβάνουν την απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή, δεν χρήζουν ως ασθενείς ιδιαίτερης νοσηλείας και ως εκ τούτου δεν είναι απαραίτητο να κρατούνται σε συγκεκριμένο χώρο.

Σύμφωνα με την οργάνωση, η απομόνωση των οροθετικών σε συγκεκριμένο κατάστημα ή τμήμα καταστήματος αίρει το ιατρικό τους απόρρητο και παραβιάζει ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο τους.

Στην ημερίδα συμμετείχαν γιατροί, κρατικοί λειτουργοί, εκπρόσωποι της Κοινωνίας των Πολιτών, ακαδημαϊκοί καθώς και στελέχη φορέων απεξάρτησης/υποκατάστασης, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής Ευτ. Φυτράκης, ο οποίος τόνισε:

«Τρία είναι τα πεδία στα οποία πρέπει να δουλέψουμε, αυτά της αναπηρίας, της περίθαλψης και των εξαρτήσεων» και έθεσε το ερώτημα «αν είμαστε ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι οι οροθετικοί κρατούμενοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι σε έναν χώρο κράτησης, κάτι που από τη μία εξασφαλίζει την ορθή παροχή υπηρεσιών χάρη στο εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά από την άλλη οδηγεί στην απομόνωση».

Γιάννης Μπασκάκης
Πηγή: www.efsyn.gr
Share on Google Plus
Από το Blogger.