Χαραμάδες χαράς


Για 14η χρονιά οι κρατούμενες στις φυλακές Θήβας, στέλνουν μήνυμα αισιοδοξίας και δύναμης και προσκαλούν τους Αθηναίους στην έκθεση με τις κούκλες που δημιούργησαν.

Η έκθεση πραγματοποιείται στο Εργαστήρι Μαιρηβή στο Μεταξουργείο, στις 8, 9 και 10 Δεκεμβρίου, από τις 11 το πρωί ως τις 8 το βράδυ, με ελεύθερη είσοδο.

«Δεν μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω αλλά μπορούμε να φέρουμε τα μέσα έξω» λένε οι περίπου 20 γυναίκες που παρακολουθούν τα μαθήματα χειροποίητης κούκλας στο πλαίσιο του προγράμματος «Λόγος και Ύφασμα» της Mη Kυβερνητικής Oργάνωσης «Άρσις».



Το εργαστήρι «Λόγος και Ύφασμα»

«Είναι μια δημιουργική απασχόληση και ταυτοχρόνως μια οικονομική ενίσχυση για αυτές τις γυναίκες καθώς τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων κατατίθενται στο λογιστήριο των φυλακών, ξεχωριστά για την κάθε κρατούμενη» δηλώνει στον Αθήνα 9.84 η κ. Εύα Χειλαδάκη, υπεύθυνη του προγράμματος. «Αυτό που δείχνουμε εμείς είναι μόνο κάποια τεχνική ή πατρόν. Στα υπόλοιπα χρησιμοποιούν την φαντασία τους και τις ιδέες τους και μάλιστα κάνουν πρακτική ακόμη κι όταν τελειώνει το μάθημα».

Το εργαστήρι χειροτεχνίας «Λόγος και Ύφασμα», λειτουργεί από το 2002, αρχικά στον Κορυδαλλό και κατόπιν στον Ελαιώνα Θηβών. Στόχος είναι να δίνεται η ευκαιρία για δημιουργική έκφραση σε όσες κρατούμενες το επιθυμούν, με έμφαση τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην υποστήριξη και στην εμψύχωσή τους.




Η εµπειρία του εγκλεισµού

«26 μήνες 19 μέρες και 8,5 ώρες έζησα στις φυλακές της Θήβας λέει στον Αθήνα 9.84 η Δέσποινα*, «σε πολύ δύσκολες συνθήκες παρότι η Θήβα θεωρείται μία από τις «καλύτερες» φυλακές. Υπάρχουν τρομερές ελλείψεις, δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι και η Διεύθυνση καταβάλουν προσπάθειες αλλά αντικειμενικές συνθήκες δεν τους αφήνουν να κάνουν πράγματα. Eίμασταν 405 γυναίκες ενώ έπρεπε να είμαστε 300. Με ανακατεμένα αδικήματα, τοξικομανείς πού θα έπρεπε να βρίσκονται σε κατάλληλες δομές βρίσκονται στην φυλακή. Υπάρχει ο θάλαμος με τα οροθετικά κορίτσια, τα οποία κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να κολλήσουν μία ίωση. Οι μωρομάνες άλλο μεγάλο πρόβλημα. Έλλειψη γιατρών, οι περισσότεροι γιατροί έρχονται εθελοντικά. Λιγοστή θέρμανση, τους χειμερινούς μήνες, καθώς δεν υπάρχουν τα κονδύλια για την αγορά πετρελαίου. Ανάβουν τα καλοριφέρ 2 ώρες το βράδυ, με τα πολλά κρύα πέρσι το άναψαν και το μεσημέρι. Το ζεστό νερό το ίδιο, 2 ώρες το βράδυ, αγώνας δρόμου για να προλάβεις να κάνεις μπάνιο, που να επαρκέσει για τόσες γυναίκες. Η σίτιση και αυτή φτωχή και μίζερη. Περιμένουν δωρεές από εταιρίες για πετρέλαιο κλπ, είναι τραγικό. Έχουν καταντήσει ζητιάνοι για να μπορέσουν να λειτουργήσουν το κατάστημα. Δραστηριοποιούνται πολλές ΜΚΟ και βοηθάνε αλλά…αυτά είναι χαραμάδες χαράς» καταλήγει η Δέσποινα.

*Το όνομα της αποφυλακισμένης γυναίκας έχει αλλάξει για την προστασία των προσωπικών της δεδομένων.

Πηγή: Αθήνα 9.84 Εύα Χειλαδάκη
Share on Google Plus
Από το Blogger.