Κόλαφος ήταν η αγόρευση του εισαγγελέα Δημήτρη Ασπρογέρακα στη δίκη του «συνδικάτου του εγκλήματος» για την απαγωγή του εφοπλιστή Παναγόπουλου. Ο εισαγγελικός λειτουργός μίλησε έξω από τα δόντια για ένα κύκλωμα στο οποίο συμμετέχουν σωφρονιστικοί υπάλληλοι, αστυνομικοί, πράκτορες της ΕΥΠ και δικαστικοί σε αγαστή συνεργασία με άτομα του υποκόσμου.
Τους ανθρώπους του «νόμου» που ανοίγουν την κερκόπορτα στο οργανωμένο έγκλημα να δρα ανενόχλητο ακόμα και μέσα από τις φυλακές, κατήγγειλε ο Εισαγγελέας Εφετών, Δημήτρης Ασπρογέρακας, στην «ξεχασμένη» δίκη για την απαγωγή του εφοπλιστή Παναγόπουλου από το αποκαλούμενο «συνδικάτο του εγκλήματος». Μιλώντας από έδρας και «έξω από τα δόντια», ο εισαγγελικός λειτουργός αναφερόμενος σε συγκεκριμένες συμπεριφορές στηλίτευσε τη δράση κρατικών υπαλλήλων, που μέσα στα «Σωφρονιστικά Ιδρύματα», την Ασφάλεια, την ΕΥΠ αλλά και την ίδια τη Δικαιοσύνη, έχουν απλώσει έναν ιστό ένοχων σχέσεων με κρατουμένους διευκολύνοντας τους έτσι να οργανώνουν απαγωγές, όπως αυτή του εφοπλιστή.
Δυόμισι χρόνια από την έναρξη σε δεύτερο βαθμό της δίκης για την απαγωγή Παναγόπουλου και τη μαφιόζικη δολοφονία του Γιώργου Γούσιου, και με παρόντες στο εδώλιο μόνο τον Παναγιώτη Βλαστό, τον Ιωάννη Σκαφτούρο και ακόμα τέσσερις από τους 18 εμπλεκόμενους, ο εισαγγελέας της έδρας, Δημήτρης Ασπρογέρακας, σε μια αγόρευση-καταπέλτη αναφέρθηκε:
*Στο σωφρονιστικό σύστημα που «δεν λειτουργεί κι αν λειτουργεί έχει τόσες ρωγμές και παράθυρα που αυτή η εγκληματική θύελλα σαρώνει τα πάντα».
«Αν δεν υπήρχαν» τόνισε «κινητά τηλέφωνα μέσα στη φυλακή -γιατί αν θέλουν μπορούν να τους τα πάρουν- δεν θα είχαν συμβεί όλα αυτά επειδή δεν θα μπορούσε να προετοιμαστεί το έγκλημα της απαγωγής Παναγόπουλου. Αποδεικνύεται από τις χιλιάδες ώρες συνομιλιών. Αυτοί οι κρατικοί λειτουργοί δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν πόση ζημιά γίνεται από τη συμπεριφορά τους, ακούσια ή εκούσια».
Κι ακόμη:
* Στους κρατικούς λειτουργούς που «συνομιλούν με κρατουμένους με την έννοια να βοηθήσουν για τη λήψη μιας άδειας κλπ». «Όλα αυτά άραγε καλύπτονται με το μανδύα της νομιμότητας;», αναρωτήθηκε.
*Στο «άκρως ανησυχητικό φαινόμενο να γνωρίζει ο Π. Βλαστός, τι γινόταν στα ενδότερα της Ασφάλειας και της ΕΥΠ» κατά τη διάρκεια των ερευνών για την υπόθεση.
*Ο κ. Ασπρογέρακας εξέφρασε αποστροφή για την ευκολία με την οποία «μπορεί κανείς να απευθύνεται σε ένα παραδικαστικό κύκλωμα για να πάει καλύτερα μια υπόθεση του κι αυτό είναι έγκλημα για την κρατούσα τάξη», ενώ μίλησε και για «ευεργετικούς λογαριασμούς της πολιτείας με το οργανωμένο έγκλημα» αναφερόμενος στις δυνατότητες που παρέχονται πλέον για γρήγορη αποφυλάκιση.
*Στηλίτευσε μετ΄ επιτάσεως την προδικασία για την υπόθεση της απαγωγής γιατί «πολλά ζητήματα δεν ερευνήθηκαν» ενώ αναφερόμενος στα λύτρα των 30 εκατ. ευρώ που δεν βρέθηκαν ποτέ, είπε κατηγορηματικά: «Αυτό το χρήμα καλύφτηκε. Ο αριθμός και μόνο προκαλεί ίλιγγο ακόμα και σε εκείνους που το έχουν. Σκεφτείτε μόνο πόσο κόστισε μια τηλεοπτική άδεια… Είκοσι ένα εκατομμύρια, δηλαδή τα λύτρα αυτά ήταν και κανάλι και εφημερίδα μαζί».
«Αν τηρούνταν οι νόμοι…»
«Η υπόθεση αυτή» ξεκίνησε την αγόρευση του ο κ. Ασπρογέρακας, «αποτελεί τον νομικό χάρτη του οργανωμένου εγκλήματος της χώρας. Αντιληφθήκαμε εδώ τον τρόπ με τον οποίο μπορεί να λειτουργήσει μια οργανωμένη εγκληματική ομάδα μέσα από τις φυλακές, γεγονός λυπηρό γιατί αν τηρούνταν οι νόμοι , αν δεν κατείχαν τα κινητά τηλέφωνα δεν θα είχε συμβεί τίποτε».
«Στο ακροατήριο είναι σήμερα μόνο έξι κατηγορούμενοι... Την απάντηση πρέπει να την αναζητήσει κανείς σε όλους τους ευεργετικούς λογαριασμούς της πολιτείας με το οργανωμένο έγκλημα. Οι ποινές που τους επιβλήθηκαν ήταν οι προσήκουσες. Οι περισσότεροι τις εξέτισαν. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι που δεν εμφανίστηκαν. Ποιός ο λόγος της ασκηθείσας έφεσης; Τι κάναμε εδώ δυόμισι χρόνια; Αξιολογούσαμε συμπεριφορές κι ουδείς είχε το σεβασμό να παρευρίσκεται στην αίθουσα για να υποστηρίξει όσα είπε πρωτόδικα. Δεν γνωρίζω τι θα έλεγαν, μπορεί και να ομολογούσαν... Οι περισσότεροι έχουν εκτίσει τις ποινές τους, τι τους φοβίζει;
Είναι τόσο γενναιόδωρη η ελληνική πολιτεία που έχει πχ. αποφασίσει πως τα δέκα χρόνια γίνονται τέσσερα… και στην ανθρωποκτονία με τα σημερινά δεδομένα το πολύ 19… Θα ήθελα να ακούσω ένα περαιτέρω επιχείρημα που δεν θα στηρίζεται στην αποσυμφόρηση των φυλακών. Σε άλλες πολιτείες και δικαιικά συστήματα η δεκαετής κάθειρξη είναι βαρύτατη ποινή. Εδώ, τα δικαστήρια την επιβάλλουν και η ελληνική πολιτεία την αναπλάθει. Είναι σημεία των καιρών δεν θα αναλύσω το τι συμβαίνει στην έκτιση των ποινών και τη λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος, ξέρουμε όμως σε ποιόν τόπο ζούμε και σε ποιον χώρο κινούμαστε..
Απέμεινε λοιπόν εδώ στο δικαστήριο, παράσταση για έναν ρόλο. Ο Βλαστός προσπάθησε να αποδείξει την αθωότητα του, είχε το θάρρος να παραδεχτεί αυτά που έκανε και να παλέψει γι’ αυτά που πιστεύει ότι είναι αθώος . Οι υπόλοιποι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δεν μίλησαν».
Για τα λύτρα της απαγωγής
«Αναρωτιέμαι» συνέχισε «αν είναι δυνατόν στην εποχή μας με μια δυναμική τεχνολογία από την πλευρά της αποκάλυψης των εγκληματικών πράξεων, τόσα εκατομμύρια προσημειωμένα να μην έχουν βρεθεί πουθενά τόσα χρόνια μετά.
Το ξέπλυμα πότε και από ποιόν θα διερευνηθεί ; Θα περίμενα να δω την ευαισθησία των εισαγγελικών αρχών σε σχέση με αυτό το ζήτημα. Σκεφτείτε ότι αυτά τα χρήματα μπορούν να αποτελέσουν το μέσον για τη βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής της εγκληματικής οργάνωσης, πχ για τελειότερα και ισχυρότερα όπλα.
Δεν είναι τόσο απλό ότι δεν βρέθηκαν αυτά τα χρήματα. Που είναι; Εξήχθησαν και επανεισήχθησαν νομιμοποιημένα; Ο κατηγορούμενος Θώδης μάζεψε και μετέφερε τα χρήματα στις σακούλες . Αυτοί που τα κρατάνε και δεν τα επιστρέφουν το που πήγαν 29.792.000 ευρώ το ξέρουν. Ο κατηγορούμενος Τρομπούκης είναι εκείνος που ανέλαβε να νομιμοποιήσει το παράνομο χρήμα και το εξαφάνισε… Δεν το έκανε αμισθί. Έψαχνε να βρει συνεταίρο που θα απολάμβανε το 20% . Αναρωτιέμαι χωρίς τη συμμετοχή του θα μπορούσε να κρυφτεί το χρήμα; Παρείχε βέβαια και άλλα πολύ σοβαρότερα ο Τρομπούκης, όπως αναθέσεις συμβολαίων θανάτου. Γεγονότα που ξεπερνάνε και την πιο τρελή φαντασία κι όμως τα πραγματοποίησαν».
«Που είναι ο Παναγόπουλος;»
Αναφερόμενος στο θύμα της απαγωγής, αναρωτήθηκε: «Έγινε μια απαγωγή ενός επιφανούς επιχειρηματία. Που είναι αυτός ο άνθρωπος; Μόνο συγγνώμη δεν ζήτησε από τους κατηγορουμένους. Επειδή τι; Επειδή εξαργύρωσε τη ζωή του με το αντίτιμο της; Υπάρχει αντίτιμο στη ζωή; Αναρωτιέμαι, τόσα εκατομμύρια έναντι τίνος γεγονότος, να μην παρευρίσκεται σε αυτή τη δίκη ;
Ο απαχθείς κατέβαλε το συγκεκριμένο ποσόν το οποίο εξαφανίστηκε μαζί με τον απαχθέντα. Τι γίνεται εδώ; Το έγκλημα είναι ομολογημένο, το ζήτημα είναι ότι δημιουργεί κενά και απορίες , ένα κακό παράδειγμα που συντελεί στην αύξηση της εγκληματικότητας. Κάποια άλλη εγκληματική ομάδα ενδεχομένως να θεωρήσει ότι και η ίδια θα το πετύχει...
Είναι ένα φαινόμενο, και μέσα στην κρίση άσχημο και σκληρά εγκληματικό. Δημιουργεί συνθήκες βελτίωσης μιας εγκληματικής οργάνωσης αλλά και τη δυνατότητα άνετης διαβίωσης των συμμετεχόντων που δεν συνελήφθησαν... Κι αναρωτιέμαι μήπως κάποιος από αυτούς που δεν συνελήφθησαν είναι τώρα στο ακροατήριο, κάθεται και με ακούει και μας περιγελά;»
«Ενημέρωναν τον Βλαστό»
«Πως έμαθε ο Βλαστός» συνέχισε ο εισαγγελέας «τι γινόταν στην προδικασία, ποιός του το είπε; Δύο μήνες μετά γνώριζε τι συνέβαινε στα ενδότερα της Ασφάλειας και -το λέω με λύπη μου- στα ενδότερα της ΕΥΠ. Αυτά είναι άκρως ανησυχητικά φαινόμενα.
Τι είδους αποκρουστέες συναλλαγές ήταν κι αυτές, συνηγόρου με τις διωκτικές αρχές; Η συνήγορος απηλλάγη πρωτόδικα, που το βρήκε όμως αυτό το δικαίωμα; Ποιος παρέβη τις υπηρεσιακές του υποχρεώσεις και την ενημέρωνε; Είναι τόσο απλό να επικοινωνεί ο κατηγορούμενος με τον επικεφαλής αξιωματικό; Και να πει τι; Πράγματα απερίγραπτα…
Κάθε συνετός πολίτης θα αναρωτιόταν τι έγινε, πως εξήχθη αυτή η προδικασία… Τόσα στοιχεία υπήρχαν, παρακολουθήσεις, απομαγνητοφωνήσεις, καταθέσεις. Τι απέμεινε; Η ταφόπλακα της μαρτυρικής απόδειξης...».
Για το φόνο Γούσιου
Για τη δολοφονία του Γιώργου Γούσιου, υποστήριξε πως ήταν «το σπουδαιότερο κομμάτι της δίκης ως προς την αποδεικτική διαδικασία»
«Το πώς έγινε» σημείωσε «ήταν το πιο απλό: «Έλα έξω να σε δω, πυροβολισμοί, τέλος». Το δύσκολο είναι να βρει κανείς ποιος το τέλεσε… Εδώ πρώτα βρήκαμε τους ηθικούς αυτουργούς και μετά τους φυσικούς.
Ο Βλαστός ήθελε ένα παραδικαστικό κύκλωμα για να έχει ευνοϊκότερη μεταχείριση σε δικαστήριο του Ναυπλίου και βρήκε τον Γούσιο που αναλάμβανε έναντι αμοιβής τη νομική διεκπεραίωση υποθέσεων κρατουμένων με τη συμμετοχή του Σπανορήγα (δικηγόρου). Ανατέθηκε στον Σπανορήγα η υπόθεση Βλαστού και στις συνεννοήσεις προκύπτει κι ένας Κώστας που ήταν απεσταλμένος του Βλαστού για να συναντήσει τον Γούσιο.
Αμέσως μετά τη δολοφονία Γούσιου (σσ: δεν είχε τηρήσει τις υποσχέσεις του;) προσέτρεξε ο γιος του θύματος και το πρώτα πράγμα που έκανε ήταν να πάρει το τηλέφωνο του πατέρα του … Είχε το βασικό στοιχείο που σχετιζόταν με την ταυτότητα του δράστη και ο γιος ήξερε όλες τις υποθέσεις του πατέρα του. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτά δεν ειπώθηκαν στο ακροατήριο... Έβλεπε τον πατέρα του πεθαμένο με 16 σφαίρες, ένα διάτρητο στήθος κι αντί να πάει να τον κοιτάξει, έψαχνε το κινητό του. Είδε μια ασυνήθη καταχώριση.. .«Κώστας από» ...κι όχι σκέτος Κώστας , ήταν ένας στοχευμένος Κώστας, αυτός που προερχόταν από τον Βλαστό. Ο Γούσιος ήξερε ποιον περίμενε αλλιώς δεν θα έβγαινε αεράτος να το υποδεχτεί».
Απομαγνητοφωνήσεις και ενοχή
Αναφερόμενος στις απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες επισήμανε ότι κάποιες «δεν αναγνώστηκαν ως μη νόμιμες» μίλησε για «θολό τοπίο γύρω από τη νομιμότητα των μαγνητοφωνήσεων» και εξέφρασε την ευχή «κάποια στιγμή να το ξεκαθαρίσει ο Άρειος Πάγος» .
Επί του ενοχής των κατηγορουμένων εισηγήθηκε απαλλαγές για επιμέρους αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα λόγω παραγραφής και είχε ορισμένες σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς την πρωτόδικη απόφαση.
Για τον Π. Βλαστό που «είναι πανέξυπνος κι αν έκανε οποιαδήποτε άλλη εργασία θα είχε πετύχει» η πρόταση του διαφοροποιήθηκε σε σχέση με την πρωτόδικη απόφαση. Του είχε επιβληθεί δις ισόβια για δύο ηθικές αυτουργίες οι οποίες αφορούσαν και οι δύο μια δολοφονία, του Γ. Γούσιου. Ο κ. Ασπρογέρακας πρότεινε καταδίκη του για μια ηθική αυτουργία που απομακρύνει τη μια ποινή ισόβια ,και κατά τ’ άλλα σύμφωνα με την πρωτόδικη.
Για τον Ι. Σκαφτούρο υποστήριξε: «Είναι μέλος της εγκληματικής οργάνωσης αλλά δεν έχω στοιχεία για να στηρίξω ότι ήταν ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας Γούσιου. Πιστεύω από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού ότι το τηλέφωνο του Σκαφτούρου χρησιμοποιήθηκε κι από τον Βλαστό»
Βλαστός : «Δεν έχω σχέση».
Εισαγγελέας : «Αν κάποιος άλλος έδωσε την εντολή γιατί δεν το λένε;. Προσπαθώ 2,5 χρόνια να είμαι δίκαιος απέναντι σας, ρωτούσα επανειλημμένα, μέχρι την τελευταία στιγμή... Δεν έχω καμία προκατάληψη σε βάρος σας, κ. Βλαστέ».
Αν γίνει η εισήγηση του δεκτή. απαλείφονται τα δις ισόβια που είχε επιβάλει το πρωτόδικο δικαστήριο στον Ι. Σκαφτούρο.
Ο εισαγγελέας ζήτησε ακόμη την απαλλαγή του Βασίλη Στεφανάκου. «Δεν θα μπορούσε» είπε «να είναι μέλος της συγκεκριμένης εγκληματικής ομάδας, συμμετείχε ήδη σε άλλη, o βοηθητικός ρόλος δεν προέκυψε».
Για την Ιωάννα Χήρα, πρώην σύζυγο Βλαστού, που είχε το ψευδώνυμο «Τζιτζίκα», ζήτησε απαλλαγή γιατί «λόγω της ειδικότερης σχέσης τους δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, αλλά και λόγω της ειλικρινούς τοποθέτησης της στο ακροατήριο» .
Ιδιαίτερη μνεία έκανε και στον Χαράλαμπο Μουστάκα , τον «νοσοκόμο του απαχθέντος»: «Για πρώτη φορά άκουσα το «ο απαχθείς κι ο νοσοκόμος του» ,κι αφού λέει, τα κατάφερε ο άνθρωπος κι έσωσε μια ζωή… Αυτό όμως δεν τον απαλλάσσει από τις πράξεις του».
*της Κατερίνας Κατή
Πηγή:Direct NEWS
