Ένας εφιάλτης που κράτησε αρκετό καιρό, αλλά όχι παντοτινά, αποτελεί από προχθές παρελθόν, μια κακή ανάμνηση, για τον άνθρωπο που για περίπου δύο μήνες τον ζούσε καθημερινά. Η αγωνία για τα τελικά αποτελέσματα, η οποία «έτρωγε» από τον περασμένο Αύγουστο έναν σωφρονιστικό υπάλληλο της Αλικαρνασσού, για το εάν μολύνθηκε από τον ιό της ηπατίτιδας μετά από επίθεση κρατούμενου- φορέα της νόσου, έλαβε τέλος, ένα ευχάριστο τέλος…
Οι εξετάσεις που περίμενε ο σωφρονιστικός υπάλληλος βγήκαν καθαρές και οι όποιοι φόβοι του για την επικίνδυνη ασθένεια εξανεμίσθηκαν. Την υπόθεση είχε αποκαλύψει η «Π» σε δημοσίευμα της 16ης Αυγούστου, το οποίο ανέφερε το πώς ο άνθρωπος αυτός βρέθηκε να απειλείται από την ηπατίτιδα, ενώ έκανε τη δουλειά του.
Στο δημοσίευμα εκείνης της ημέρας αναφερόταν μεταξύ άλλων: «Περίπου έναν χρόνο τώρα στην Αλικαρνασσό εκτίει ποινή φυλάκισης ένας 37χρονος κρατούμενος, ο οποίος θα έπρεπε να βρίσκεται όχι πίσω από τα κάγκελα κάποιου σωφρονιστικού καταστήματος, αλλά στο ψυχιατρείο, για να βοηθηθεί και ο ίδιος. Η εξωτερική του εμφάνιση (μαυρισμένο από τατουάζ μάτι, κομμένο αφτί και άλλα σημάδια και ουλές) μαρτυρά τον εξαιρετικά βίαιο χαρακτήρα του.
Πριν λίγες ημέρες, το ίδιο άτομο που είναι και φορέας ηπατίτιδας, βρισκόμενο στο κελί του στο οποίο είναι μόνος του για ευνόητους λόγους, άρχισε να σπάει ό,τι έβρισκε μπροστά του. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν άφησε τίποτα όρθιο όση ώρα διήρκεσε η άσχημη κατάσταση στην οποία βρισκόταν. Αναποδογύριζε τα κρεβάτια, χτυπούσε το κεφάλι του στον τοίχο, έσκιζε τα ρούχα του, ούρλιαζε.
Στη φυλακή αμέσως σήμανε συναγερμός και οι υπάλληλοι που είχαν υπηρεσία έτρεξαν για να τον ηρεμήσουν και να τον μεταφέρουν σε έναν πιο ασφαλή για τον ίδιο χώρο. Πράγματι, κατάφεραν να τον ακινητοποιήσουν και τον οδήγησαν αρχικά στο φαρμακείο, όπου, αφού του περιποιήθηκαν τα τραύματα, τού έγιναν και δύο ηρεμιστικές ενέσεις!
Στη συνέχεια τον μετέφεραν στο πειθαρχείο, κρίνοντας ότι εκεί δε θα είναι ικανός να βλάψει τον εαυτό του… Ο 37χρονος έγκλειστος όμως, μέσα στο πειθαρχείο και παρά τις ενέσεις που του είχαν γίνει, εξακολουθούσε να είναι ένα αληθινό αγρίμι… Κάποια στιγμή, σύμφωνα πάντα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, έσπασε τον νιπτήρα και με τα κομμάτια του έκοψε τις φλέβες του.
Αιμορραγούσε για αρκετή ώρα και κάποια στιγμή φώναξε τον υπάλληλο που είχε υπηρεσία και δεν είχε αντιληφθεί τι είχε προηγηθεί. Δεν έχει γίνει γνωστό εάν τον κάλεσε για να ζητήσει βοήθεια ή για να του πει κάτι. Ο υπάλληλος της φυλακής που είχε βάρδια εκείνο το απόγευμα (Πέμπτη 10 Αυγούστου) πήγε να δει τι συμβαίνει και δυστυχώς ήρθε αντιμέτωπος με τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής του.
Ο 37χρονος, όση ώρα έκανε ο σωφρονιστικός υπάλληλος να πάει να δει τι συμβαίνει, είχε συγκεντρώσει αίμα στο στόμα του από τις φλέβες του που αιμορραγούσαν. Όταν τον πλησίασε ο υπάλληλος, εκείνος έφτυσε μία μεγάλη ποσότητα αίματος στο πρόσωπό του, χωρίς προηγουμένως να έχει προηγηθεί κάτι κακό ανάμεσά τους που ίσως θα προκαλούσε μια πράξη εκδίκησης».
Η ευχαριστήρια ανακοίνωση
Πληροφορίες από το σωφρονιστικό κατάστημα αναφέρουν ότι ο συγκεκριμένος υπάλληλος της φυλακής, αφού είχε τις απαντήσεις των εξετάσεων στα χέρια του, επισκέφτηκε χθες την υπηρεσία του και ανάρτησε στον πίνακα ανακοινώσεων μια ανακοίνωση προς εκείνους τους συναδέλφους του, οι οποίοι έδειξαν ενδιαφέρον για την περιπέτειά του αυτή. Στην ανακοίνωση αναφέρεται:
«10 Αυγούστου 2017: Με αφορμή το παραληρηματικό ξέσπασμα του κρατούμενου, που κατέδειξε τις δυσλειτουργίες και τα προβλήματα της υπηρεσίας, των οποίων οι βαθύτερες αιτίες τώρα πλέον μένουν μόνο στη δική μου μνήμη, εκτελώντας το υπηρεσιακό μου καθήκον εκτέθηκα σε έναν αναίτιο κίνδυνο μετάδοσης σοβαρής μολυσματικής νόσου, πέρα από την ηθική προσβολή στο πρόσωπό μου και στην υπηρεσία της ίδιας της πράξης του.
12 Οκτωβρίου 2017: Οι τελικές εξετάσεις μου είναι καθαρές και αρνητικές ως προς τη μετάδοση της νόσου σε μένα. Για κάποιους, ευτυχώς λίγους, πέρασαν απλά δύο μήνες υπηρεσιακής καθημερινότητας και το αποτέλεσμα εκ των υστέρων δικαιώνει την αρχική τους κρίση περί ελαχίστων πιθανοτήτων να είχα νοσήσει.
Στην ουσία, για μένα πέρασαν δύο μήνες λεπτών ισορροπιών και αγωνίας για την υγεία μου, παράλληλα όμως και αξιοπρέπειας εκ μέρους μου ως προς τη διαχείριση ενός πρωτοφανούς συμβάντος στο δύσκολο και επίπονο εργασιακό μας βίο που κυριολεκτικά και μεταφορικά συνυφαίνεται με το χρώμα του αίματος και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δύο μήνες που επιβεβαίωσαν σε μένα πολλά πράγματα και φανέρωσαν ακόμα περισσότερα που το τελικό αποτέλεσμα των εξετάσεων και η ηθική μου ακεραιότητα δε μου επιτρέπουν να αναμοχλεύσω, πυροδοτώντας πάθη και έριδες.
13 Οκτωβρίου 2017: Συμβολικά, σε μια κίνηση αποφόρτισης από τη δύσκολη ψυχολογική μου κατάσταση αυτών των 64 ημερών μιας ιδιότυπης «ομηρίας» αποφάσισα σήμερα να εκτελέσω αυτό που χρόνια πραγματοποιώ και να δώσω αίμα σε μια συνάνθρωπό μας που το έχει ανάγκη, ένα «δώρο» ζωής που μπορεί να το χρειαζόμουν και ο ίδιος ή κάποιος από εσάς και υπό άλλες συνθήκες να μην είχα ποτέ ξανά την ίδια δυνατότητα.
Ολόψυχα ευχαριστώ αυτούς τους συναδέλφους μου (και γνωρίζουν οι ίδιοι πολύ καλά ποιοι είναι) που από την πρώτη στιγμή και ο καθένας με τον τρόπο του έδειξαν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό μου.
Εύχομαι ολόψυχα υγεία σε όλους μας ανεξαιρέτως και τις οικογένειές μας. Ελπίζω να συνδράμουμε όλοι οι υπάλληλοι του Καταστήματος Κράτησης Αλικαρνασσού ώστε να μη συμβεί κάποιο παρόμοιο ή και χειρότερο ακόμη περιστατικό σε κανένα από εμάς, γιατί η απόκριση των υψηλά ιστάμενων μεγαλοπαραγόντων του Υπουργείου «Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» που ηχεί ακόμη στα αυτιά μου, πως δηλαδή «συμβαίνουν αυτά…» θα επιβεβαιώσει τη ρήση πως η ιστορία τη δεύτερη φορά επαναλαμβάνεται ως τραγωδία».
Πηγή: www.patris.gr
