Κανείς δεν έχει καταφέρει ποτέ να αποδράσει, εδώ και μισό αιώνα
Μια από τις πιο διάσημες και «σκληρές» φυλακές υψίστης ασφαλείας, γνωστή ως «Μαύρο Δελφίνι», φιλοξενεί τους χειρότερους δολοφόνους, παιδεραστές, τρομοκράτες και κανίβαλους της Ρωσίας.
Βρίσκεται στα σύνορα της Ρωσίας με το Καζακστάν και ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα, γεγονός που την κάνει μια από τις παλιότερες φυλακές της χώρας. Είναι σχεδιασμένη ώστε να χωράει 1.600 κρατούμενους. Πήρε το όνομά της από το άγαλμα ενός μαύρου δελφινιού που βρίσκεται σε συντριβάνι στην είσοδό της, ένα άγαλμα που σκορπάει τον τρόμο ακόμα και στους πιο σκληρούς εγκληματίες.
Ένας από τους κρατούμενους, ο Igor Tischenko, είπε στο RT ότι «είναι εύκολο να γίνεις ζώο εδώ. Το δύσκολο είναι να παραμείνεις άνθρωπος». Ο Tischenko σκότωσε 7 ανθρώπους και τραυμάτισε σοβαρά άλλους 8, μαζί με τον πατέρα του, που επίσης βρίσκεται στο Μαύρο Δελφίνι. Είναι καταδικασμένοι και οι δυο σε ισόβια. «Αν με ρωτήσεις τώρα, μάλλον δεν θα το ξανάκανα» προσθέτει. «Καλύτερα να είχα πεθάνει μαζί τους».
Περισσότεροι από 700 κρατούμενοι έχουν καταδικαστεί σε ισόβια, καθώς μαζί έχουν σκοτώσει πάνω από 4.000 ανθρώπους – και μιλάμε μόνο για υποθέσεις που έχουν λυθεί και κλείσει. Κάθε κελί έχει στην πόρτα του αναλυτική περιγραφή του τι έχει κάνει ο κρατούμενος, κάθε φόνο και βιασμό, ώστε οι φύλακες να μη νιώσουν ποτέ το παραμικρό ίχνος συμπάθειας ή λύπησης. Ο τρόπος που οι μπάρες είναι τοποθετημένες μοιάζει να σχηματίζει ένα ακόμα κελί μέσα στο κελί. Οι κρατούμενοι πάντα βγαίνουν με χειροπέδες και σκυμμένοι, καμιά φορά ακόμα και με κλειστά μάτια, για να μην μπορούν να χαρτογραφήσουν την περιοχή.
Τα κελιά, ωστόσο, έχουν μέσα τηλεόραση, ενώ επιτρέπονται τα βιβλία και οι εφημερίδες.Οι κρατούμενοι έχουν πρόσβαση στη βιβλιοθήκη της φυλακής. Υπάρχει, ακόμα, εκκλησία, την οποία έχτισαν κι έβαψαν οι ίδιοι. Επιτρέπονται οι τηλεφωνικές κλήσεις και οι επισκέψεις (μέχρι 4 ανά έτος). Επιπλέον, υπάρχουν μερικοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, στους οποίους οι κρατούμενοι μπορούν να μελετούν την υπόθεσή τους, ώστε να ασκήσουν έφεση. Μπορούν ακόμα να δουλέψουν στο ξυλουργείο ή στο ραφείο της φυλακής για να μαζέψουν χρήματα, είτε για προσωπικά τους είδη είτε για αποζημίωση στις οικογένειες των θυμάτων τους.
Παρ’ όλ’ αυτά, ο έλεγχος και ο περιορισμός είναι μεγάλος. Όλοι οι κρατούμενοι βρίσκονται υπό 24ωρη παρακολούθηση. Κάθε κελί έχει κάμερα, ενώ τα φώτα δεν κλείνουν ποτέ. Κάθε 15 λεπτά, ένας φύλακας κάνει τον γύρο της πτέρυγας και τσεκάρει την κατάσταση που επικρατεί σε κάθε κελί.
Τα «σφιχτά» μέτρα ασφαλείας έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικά: κανένας κρατούμενος δεν έχει ποτέ αποδράσει από το Μαύρο Δελφίνι, εδώ και μισό αιώνα.
Πηγή: RT
